Acının Sömürüsü: Fotoğraf Sanatında Trajik Olanın Fenomenolojisi-Handan Tunç

Huzurlu zamanlarda doğan bir insan, uzak yerlerdeki acılarla nasıl yüzleşir? Acıma mı, sempati mi, uyuşukluk mu yoksa kayıtsızlık mı? Susan Sontag bu soruyu onlarca yıl önce gündeme getirmişti. Nesiller boyu fotoğrafçılar da yansıma yoluyla yaratıcı değişikliklere uğradılar. Fotoğrafçılık trajik olanla gündelik olan arasındaki çizgiyi bulanıklaştırır. Trajik olan sıradanlaşıyor; sıradan olan trajik oluyor. Yüce ile vasat arasındaki sınırların bu şekilde yıkılmasında, etik alanın ihlal edilmesinde, trajik fikrinin değersizleştirilmesinde, sorumluluk figürünün zayıflamasında fotoğraf; trajik olma olgusunun yeni bir ifadesi haline gelir.